Ако ја разгледаме вистинската состојба на поминување на сателит низ атмосферата, тогаш ниту еден од деловите не би го преживеале ова огнено патување. Затоа, тестовите се користат за да се разбере точно како апаратот се распаѓа за време на падот.
ESA специјално создава услови за атмосферско пренесување и тестирање на примероци од типични сателитски структури. На пример, сликата покажува структурна врска помеѓу два алуминиумски панели.
За тестовите, беше користен аеродинамичкиот тунел на Германскиот воздушен центар DLR во Келн. Ова ни овозможи да создадеме суперсонични ветрови и висок течен флукс. Целта на проектот е да се разберат режимите според кои модерните сателитски технологии не успеваат. Во иднина, знаењето ќе помогне во дизајнирањето на модели кои може да се препратат повторно.