Марс може да биде ладна пустина, ако не е за перхлоратните соли на планетата Земја, со што се намалува точката на замрзнување на водата за да се создадат океани во екваторијалните зони. Ова е новото откритие на истражувачкиот ровер на NASA's Curiosity.
Откривањето на подземните води, дури и потоци, на планети со потопло екваторијален појас, ги предизвикува современите климатски модели. И покрај фактот дека за време на движењето на вселенското летало во орбитата на Марс, беше пронајден геолошки доказ за привремено присуство на течна вода, овој феномен беше наречен "редовно издигнувани издолжени структури".
Откритија, објавени оваа недела во списанието Nature Geoscience, се базираат на двегодишно мерење на атмосферската влажност и температура од научната лабораторија Curiosity, која го истражува античкото влијание на сливот на Кратерот Бура близу екваторот на планетата.
Компјутерскиот модел покажува дека океанот е формиран ноќе во првите 2 сантиметри од Земјата на планетата, кога перхлоратите апсорбираат атмосферска водена пареа.
Сепак, истражувачите заклучиле дека нивото на течноста е многу мало за да се одржат земните организми. "Ова не е само проблем на водата, туку и температура. Активноста на водата и температурата на Марс се толку мали што тие се под способноста на клетката да се репродуцираат и метаболизираат", вели Џевир Мартин-Торрес од Технолошкиот универзитет во Лулео, Шведска, во писмото до Дискавери Новини.
Реализацијата на овие услови беше погодна за течни океани, со цел да се формира врска помеѓу неспоивите достигнувања за вклучување на океанот во демонстрационото производство на самото место со следниот ровер, кој треба да започне во 2020 година. Предложениот уред не бил избран, но во процесот на неговото развивање Мартин-Торрес и Марија Паз Зорзано со Националниот институт за вселенски астробиолошки центри во Мадрид, ги анализирале податоците за влажност и температура од Куриозитетот.
"Бевме свесни дека ги видовме условите кога океаните можат да се формираат", вели Мартин-Торрес.
Студијата е релевантна за целата средина на Марс.
"Бидејќи перхлоратите се широко распространети на површината на Марс, ова откритие значи дека планетата треба да има уште повеќе изобилство океани, поради очекуваната повисока содржина на вода во атмосферата и ниски температури", пишуваат научниците во Nature Geoscience. Научниците се надеваат дека ќе вклучат метод на производство на сол во европската мисија Еко-Марс.
Перхлоратите биле пронајдени од страна на модулот за слетување на Феникс од НАСА во август 2008 година, откритие кое предизвика ре-анализа на викиншки експерименти од 1970-тите, кои бараа органска материја на Марс.
Научниците го повторија клучниот викиншки експеримент, користејќи почва со висока содржина на перхлорати од пустината Атакама во Чиле, која се смета за едно од најсушните и најобичните места на Земјата на Марс. Најдени траги од изгорени органски материи. Научниците од Викинг ги поминаа истите супстанции, како загадувачи од Земјата.
"За разлика од 30-годишното искуство, Викинг открил органска материја на Марс", вели научникот Кристофер МекКеј од истражувачкиот центар НАСА "Ајс" во Discovery News.
Тековната работа не значи дека Викингот нашол живот. Несомнено, сеприсутното присуство на перхлорати создава посоодветни услови за живот.
Мартин-Торес вели дека оваа студија "изгледа спротивно на присуството на живот на површината на Марс".
